روس‌ها می‌توانند مانع درگیری تهران و واشنگتن شوند؟

یک پایگاه داده اخبار تحلیلی (-) را انتخاب کنید:

گفته می شود که روسیه به گفته مکتب کونوسسی آمریکایی علاقه مند به کمک به ما در تلاش برای مذاکره در مورد توافق هسته ای جدید و گسترده تر با ایران است.

با توجه به سرویس “انتخاب” بین المللی ، احتمال همکاری با واشنگتن ماسکو در برنامه هسته ای ایران با خاورمیانه همچنان هیجان انگیز ترین روزهای خود را در تاریخ مدرن تجربه می کند و با مجموعه ای از تهدیدها روبرو می شود که ممکن است در هر لحظه به یک درگیری گسترده تر تبدیل شود. در حالی که برخی بر این باورند که مقاومت ایران که در موقعیت ضعیف تسهیل شده است و می بینند این توجیهی برای یک رویکرد حمله کننده برای “بازسازی خاورمیانه” است ، واقعیت این است که هرگونه تشدید تنش باعث افزایش خطر فاجعه بار در منطقه ای می شود که در آن واشنگتن باید کاهش یابد.

گزارش ها در مورد میانجیگری روسیه در مورد احتمال یک ماه پس از آنکه رئیس جمهور دونالد ترامپ ریاست جمهوری ریاست جمهوری امنیت ملی (NSPM-2) را امضا کرد ، که از بازگشت به “حداکثر فشار” علیه ایران خبر می دهد. در این سند ، دلایل سیاست افزایش فشار به وضوح روشن شده است: “رفتار ایران منافع ملی آمریکا را تهدید می کند. بنابراین ، مطابق با منافع ملی است که بیشترین فشار را به ایران برای پایان دادن به تهدید هسته ای خود تحمیل کند ، برنامه موشک بالستیک را محدود کند و از گروه های تروریستی حمایت کند.”

ترامپ در صورت تلاش های مدنی برای مهار تهران ، گزینه حملات نظامی به تسهیلات هسته ای و نظامی ایران را روی میز نگه داشت.

این توجیه برای منافع آمریکایی نمی تواند از حقیقت دور باشد ، به ویژه اگر ما استفاده از نیروی نظامی را در مقایسه با مکانیسم های دیپلماتیک برای کنترل برنامه هسته ای ایران بررسی کنیم. ایالات متحده بر خلاف آنچه تحلیلگران جنگ سعی در ترغیب افکار عمومی آمریکا دارند ، منافع بسیار محدود و محدودی در خاورمیانه دارد. در حقیقت ، تصویر NSPM-2 برای اولویت های سیاست منطقه ای ایالات متحده صحیح است: اجتناب از جنگ با ایران برای ایالات متحده یک مزیت بزرگ است.

سازندگان سیاسی همیشه باید از رویکرد محتاطانه برای استفاده از نیروی نظامی پیروی کنند ، رویکردی که قوانین ملی و منافع بیولوژیکی را در نظر می گیرد. در این راستا ، هیچ مبنای قانونی برای حمله به ایران وجود ندارد. مهمتر از همه ، ایران در هر سناریوی کوتاه مدت یا میان مدت تهدیدی برای ایالات متحده نیست. درعوض ، تهران تهدیدی فوری برای منافع برخی شرکای منطقه ای – به ویژه اسرائیل – و نیروهای آمریکایی در معرض خطر پیشرفت خود در سراسر خاورمیانه است.

با این حال ، حتی با توجه به پویایی ژئوپلیتیکی منطقه ، جمهوری اسلامی تهدیدی وجودی برای اسرائیل نیست زیرا اسرائیل قدرتمندترین کشور در خاورمیانه است. این صرف نظر از تعادل طبیعی منطقه ای است که به مرور زمان برای شامل اقدامات ایران رخ داده است ، از جمله توافق ابراهیم ، رشد شبکه دفاع موشکی ترانزیت و توافق عادی سازی روابط بین عربستان سعودی و ایران.

علاوه بر علایق ، هیچ استراتژی حداکثر فشار علیه ایران نخواهد بود ، که شامل حمله به تسهیلات هسته ای و نظامی آن ، ناکارآمد اما مضر است. جامعه اطلاعاتی آمریکا تخمین می زند که حمله به سایت های هسته ای ایران در بهترین حالت تأثیر محدودی خواهد داشت و برنامه هسته ای تهران بدون از بین بردن توانایی بازسازی آن ، “چند هفته یا ماه” را به تأخیر می اندازد.

جمهوری اسلامی نمی تواند کاملاً از جهان جدا شود تا توانایی آن در افزایش فشار یا بازسازی برنامه هسته ای آن ممنوع باشد. این در روابط با ایران ، با روسیه ، چین و بسیاری از همسایگان آن مشهود است. در حقیقت ، در حوزه هسته ای ، ایران دانش اصلی لازم برای از سرگیری فعالیت های هسته ای خود را پس از هرگونه حمله دارد.

از همه بدتر ، حمله گسترده به تسهیلات هسته ای و نظامی ایران منجر به از بین بردن هرگونه تلاش آینده دیپلماسی بین غرب و تهران خواهد شد. رهبران جمهوری اسلامی در حال حاضر نسبت به غرب بدبین هستند و بر اساس احساسات ضد آمریکایی و ضد کارها ، بخش بزرگی از مشروعیت محدود خود را ایجاد می کنند. تصمیمات نظامی علیه ایران در حال تقویت جناح های جامد ایران است ، و برعکس ، که گزینه های محدودی را بیشتر برای مهار برنامه هسته ای ایران به طور دائم به جز تغییر خشونت آمیز در سیستم و همزمان تقویت رقابت ویرانگر که باعث افزایش عقاید و سیاست های رادیکال می شود ، می گذارد.

با این حال ، هر جنگ آینده با ایران برای خاورمیانه و جهان ، از جمله ایالات متحده ، فاجعه بار خواهد بود. همچنین ، این جنگ به محدودیت اما توجه مهم دیگر در واشنگتن آسیب می رساند: حفظ ثبات منطقه ای برای اطمینان از جریان آزاد محصولات انرژی مطابق با ایمنی جهانی. ایالات متحده و جامعه بین المللی قادر به تحمل جنگ ویرانگر با یکی از قدرتمندترین کشورهای منطقه نیستند ، نه اینکه به کشوری که نیروهای این عامل آماده گسترش درگیری در سراسر منطقه هستند ، ذکر نکنند.

اگرچه احتمالاً ایران از هر جنگ با ایالات متحده شکست خواهد خورد ، اما وضعیت پس از جنگ ناخواسته خواهد بود. ایران کشوری بزرگ و متنوع در وضعیت فروپاشی است و در صورت فروپاشی ، برای تشکیل دولت های محلی با گروه های مختلف خود مبارزه خواهد کرد و درگیری محلی مشابه جنگ داخلی عراق در سال ششم با عواقب شدید خواهد بود.

روشهای بهتری برای مقابله با موضوع برنامه هسته ای ایران وجود دارد ، همانطور که اخبار بالقوه همکاری روسیه آمریکا ظاهر می شود. در حالی که ایالات متحده به دنبال ایجاد اتحاد رهبران جهانی برای کاهش برنامه هسته ای ایران است ، مقامات آمریکایی باید به طور علنی با سیاست های غیر انتفاعی به ویژه که از رویکرد دیپلماتیک جلوگیری می کند ، مخالفت کنند. این تلاش همچنین باید شامل کنترل آرزوهای اسرائیلی برای تغییر محیط امنیتی از طریق استراتژی های کوتاه و نظامی باشد. این ملاحظات برای توسعه منافع واقعی ایالات متحده بسیار مهم خواهد بود ، که این امر مستلزم اجتناب از جنگ دیگر در خاورمیانه است.